فلج مغزی یا CP چیست؟

فلج مغزی، گروهی از مشکلات است که بر حرکت و وضعیت بدن اثر می‌گذارد. این مشکل به آسیب مغزی یا مشکلاتی که به رشد مغز آسیب وارد می‌کند، ارتباط دارد. فلج مغزی یکی از متداول‌ترین عوامل ناتوانی طولانی مدت در کودکان است.

فلج مغزی منجر به حرکات غیرارادی می‌شود، که شخص قادر به کنترل و سفت کردن عضلات نیست، که بر بخش‌ها و تمام بدن اثر می‌گذارد. این مشکلات می‌تواند از حالت خفیف تا شدید متفاوت باشد. ناتوانی عقلانی، حمله ناگهانی و مشکلات بینایی و شنوایی نیز می‌تواند رخ دهد.

فلج مغزی ناشی از آسیب مغز یا مشکلاتی است که در طول دوران بارداری یا تولد یا در طول 2 تا 3 سال اول زندگی کودک رخ می‌دهد. این مشکلات شامل موارد زیر است:

• مشکلاتی که ناشی از تولد زودهنگام کودک است (تولد نوزاد نارس)
• کمبود خون، اکسیژن یا دیگر مواد مغذی قبل یا حین تولد
• آسیب شدید به سر
• عفونت جدی که می‌تواند بر مغز اثر بگذارد، مانند مننژیت
• برخی از مشکلاتی که از والدین به کودک منتقل می‌شود (مشکلات ژنتیکی) که بر رشد مغز اثر می‌گذارد.

شخصی که دچار فلج مغزی است، دچار مشکلات حرکتی و حالت بدن است. اما مشکلات جسمانی در برخی از افراد نسبت به دیگران شدیدتر است.
برخی از افرادی که دچار فلج مغزی هستند، لنگ لنگان و با سختی راه می‌روند. دیگر افراد، دچار کنترل کم یا عدم کنترل بر بازوها و پاها و دیگر بخش‌های بدن، مانند دهان و زبان هستند، که منجر به مشکلاتی برای غذا خوردن و صحبت کردن می‌شود. افرادی که دچار نوع شدید فلج مغزی هستند، با مشکلات دیگری مانند حمله ناگهانی یا ناتوانی عقلانی درگیر هستند.
کودکانی که فلج مغزی شدید دارند، اغلب در حفظ وضعیت بدن با مشکل مواجه هستند. بدن آن‌ها ممکن است یا بسیار شل یا بسیار خشک باشد. گاهی اوقات نقص مادرزادی همراه با فلج مغزی رخ می‌دهد. نمونه‌هایی از نقص‌های مادرزادی شامل، ستون فقراتی است که حالت طبیعی ندارد، استخوان فک کوچک یا سر کوچک است.
آسیب یا مشکلات مغز که فلج مغزی را در پی دارد، با گذشت زمان تشدید نمی‌شود. اما ممکن است علائم جدید ظاهر شود، یا علائم تغییر کرده یا وقتی کودک بزرگ‌تر می‌شود، علائم شدیدتر شود. به همین دلیل است که، برخی کودکان که با فلج مغزی متولد می‌شوند، فوراً نشانه‌های واضحی از آن را نشان نمی‌دهند.